Utspraak op Platt: /anpɪn̩/
Verb
Sülven: an·pin·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­pin­nen
PPP:
an­pinn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pinn an
du pinn­st an
he/se/dat pinn­t an
wi pinn­t an
ji pinn­t an
se pinn­t an
Vergangen Tiet:
ik pinn an
du pinn­st an
he/se/dat pinn an
wi pin­nen an
ji pin­nen an
se pin­nen an
Perfekt:
ik heff an­pinn­t
du hest an­pinn­t
he/se/dat hett an­pinn­t
wi hebbt an­pinn­t
ji hebbt an­pinn­t
se hebbt an­pinn­t
Kunjunktiv:
ik pinn an
du pinn­st an
he/se/dat pinn an
wi pin­nen an
ji pin­nen an
se pin­nen an
Imperativ:
pinn an!
pinn­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + pinnen