Utspraak op Platt: /anknɛɪ̯vəln/
Verb
Sülven: an·kne·veln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­kne­veln
PPP:
an­kne­velt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kne­vel an
du kne­velst an
he/se/dat kne­velt an
wi kne­velt an
ji kne­velt an
se kne­velt an
Vergangen Tiet:
ik kne­vel an
du kne­velst an
he/se/dat kne­vel an
wi kne­veln an
ji kne­veln an
se kne­veln an
Perfekt:
ik heff an­kne­velt
du hest an­kne­velt
he/se/dat hett an­kne­velt
wi hebbt an­kne­velt
ji hebbt an­kne­velt
se hebbt an­kne­velt
Kunjunktiv:
ik kne­vel an
du kne­velst an
he/se/dat kne­vel an
wi kne­veln an
ji kne­veln an
se kne­veln an
Imperativ:
kne­vel an!
kne­velt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + kneveln