Utspraak op Platt: /anklɛɪ̯dn̩/
Verb
Sülven: an·kle·den
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Deern hett de Popp ankleedt.

Verbformen:

Infinitiv:
an­kle­den
PPP:
an­kleedt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kleed an
du kleedst an
he/se/dat kleedt an
wi kleedt an
ji kleedt an
se kleedt an
Vergangen Tiet:
ik kleed an
du kleedst an
he/se/dat kleed an
wi kle­den an
ji kle­den an
se kle­den an
Perfekt:
ik heff an­kleedt
du hest an­kleedt
he/se/dat hett an­kleedt
wi hebbt an­kleedt
ji hebbt an­kleedt
se hebbt an­kleedt
Kunjunktiv:
ik kleed an
du kleedst an
he/se/dat kleed an
wi kle­den an
ji kle­den an
se kle­den an
Imperativ:
kleed an!
kleedt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + kleden