Utspraak op Platt: /jankɐn/
Verb
Sülven: jan·kern
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Janker hebben
düütsch:
verlangen
gieren
nedderlandsch:
tuk zijn
engelsch:
crave
lust

Verbformen:

Infinitiv:
jan­kern
PPP:
jan­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik jan­ker
du jan­kerst
he/se/dat jan­kert
wi jan­kert
ji jan­kert
se jan­kert
Vergangen Tiet:
ik jan­ker
du jan­kerst
he/se/dat jan­ker
wi jan­kern
ji jan­kern
se jan­kern
Perfekt:
ik heff jan­kert
du hest jan­kert
he/se/dat hett jan­kert
wi hebbt jan­kert
ji hebbt jan­kert
se hebbt jan­kert
Kunjunktiv:
ik jan­ker
du jan­kerst
he/se/dat jan­ker
wi jan­kern
ji jan­kern
se jan­kern
Imperativ:
jan­ker!
jan­kert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Janker
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.