Utspraak op Platt: /lɔu̯sflɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: loos·fle·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
In twee Weken wöölt wi loosflegen na Spanien.

Verbformen:

Infinitiv:
loos­fle­gen
PPP:
loos­fla­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fleeg loos
du flügg­st loos
he/se/dat flügg­t loos
wi fleegt loos
ji fleegt loos
se fleegt loos
Vergangen Tiet:
ik flöög loos
du flöögst loos
he/se/dat flöög loos
wi flö­gen loos
ji flö­gen loos
se flö­gen loos
Perfekt:
ik heff loos­fla­gen
du hest loos­fla­gen
he/se/dat hett loos­fla­gen
wi hebbt loos­fla­gen
ji hebbt loos­fla­gen
se hebbt loos­fla­gen
Kunjunktiv:
ik flöög loos
du flöögst loos
he/se/dat flöög loos
wi flö­gen loos
ji flö­gen loos
se flö­gen loos
Imperativ:
fleeg loos!
fleegt loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + flegen