Verbformen:
Infinitiv:
anfangen
PPP:
anfungen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fang an
du fangst an
he/se/dat fangt an
wi fangt an
ji fangt an
se fangt an
Vergangen Tiet:
ik füng an
du füngst an
he/se/dat füng an
wi füngen an
ji füngen an
se füngen an
Perfekt:
ik bün anfungen
du büst anfungen
he/se/dat is anfungen
wi sünd anfungen
ji sünd anfungen
se sünd anfungen
Kunjunktiv:
ik füng an
du füngst an
he/se/dat füng an
wi füngen an
ji füngen an
se füngen an
Imperativ:
fang an!
fangt an!
Infinitiv:
anfangen
PPP:
anfangen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fang an
du fangst an
he/se/dat fangt an
wi fangt an
ji fangt an
se fangt an
Vergangen Tiet:
ik fung an
du fungst an
he/se/dat fung an
wi fungen an
ji fungen an
se fungen an
Perfekt:
ik bün anfangen
du büst anfangen
he/se/dat is anfangen
wi sünd anfangen
ji sünd anfangen
se sünd anfangen
Kunjunktiv:
ik fung an
du fungst an
he/se/dat fung an
wi fungen an
ji fungen an
se fungen an
Imperativ:
fang an!
fangt an!
Infinitiv:
anfangen
PPP:
anfangen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fang an
du fangst an
he/se/dat fangt an
wi fangt an
ji fangt an
se fangt an
Vergangen Tiet:
ik füng an
du füngst an
he/se/dat füng an
wi füngen an
ji füngen an
se füngen an
Perfekt:
ik bün anfangen
du büst anfangen
he/se/dat is anfangen
wi sünd anfangen
ji sünd anfangen
se sünd anfangen
Kunjunktiv:
ik füng an
du füngst an
he/se/dat füng an
wi füngen an
ji füngen an
se füngen an
Imperativ:
fang an!
fangt an!
Identische Wöör ›››
anfängen ❔︎