Utspraak op Platt: /anspɪn̩/
Verb
Sülven: an·spin·nen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
Bispelen:
Twüschen de beiden spinnt sik wat an.

Verbformen:

Infinitiv:
an­spin­nen
PPP:
an­spun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spinn an
du spinn­st an
he/se/dat spinn­t an
wi spinn­t an
ji spinn­t an
se spinn­t an
Vergangen Tiet:
ik spünn an
du spünn­st an
he/se/dat spünn an
wi spün­nen an
ji spün­nen an
se spün­nen an
Perfekt:
ik heff an­spun­nen
du hest an­spun­nen
he/se/dat hett an­spun­nen
wi hebbt an­spun­nen
ji hebbt an­spun­nen
se hebbt an­spun­nen
Kunjunktiv:
ik spünn an
du spünn­st an
he/se/dat spünn an
wi spün­nen an
ji spün­nen an
se spün­nen an
Imperativ:
spinn an!
spinn­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + spinnen