Utspraak op Platt: /fastlɪɡn̩/
Verb
Sülven: fast·lig·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
De Scheep legen vör’n Haven fast.

Verbformen:

Infinitiv:
fast­lig­gen
PPP:
fast­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg fast
du ligg­st fast
he/se/dat ligg­t fast
wi ligg­t fast
ji ligg­t fast
se ligg­t fast
Vergangen Tiet:
ik leeg fast
du leegst fast
he/se/dat leeg fast
wi le­gen fast
ji le­gen fast
se le­gen fast
Perfekt:
ik heff fast­le­gen
du hest fast­le­gen
he/se/dat hett fast­le­gen
wi hebbt fast­le­gen
ji hebbt fast­le­gen
se hebbt fast­le­gen
Kunjunktiv:
ik leeg fast
du leegst fast
he/se/dat leeg fast
wi le­gen fast
ji le­gen fast
se le­gen fast
Imperativ:
ligg fast!
ligg­t fast!
Infinitiv:
fast­lig­gen
PPP:
fast­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg fast
du ligg­st fast
he/se/dat ligg­t fast
wi ligg­t fast
ji ligg­t fast
se ligg­t fast
Vergangen Tiet:
ik lagg fast
du lagg­st fast
he/se/dat lagg fast
wi lag­gen fast
ji lag­gen fast
se lag­gen fast
Perfekt:
ik heff fast­le­gen
du hest fast­le­gen
he/se/dat hett fast­le­gen
wi hebbt fast­le­gen
ji hebbt fast­le­gen
se hebbt fast­le­gen
Kunjunktiv:
ik lagg fast
du lagg­st fast
he/se/dat lagg fast
wi lag­gen fast
ji lag­gen fast
se lag­gen fast
Imperativ:
ligg fast!
ligg­t fast!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: fast + liggen