Utspraak op Platt: /tvaɪ̯fɾɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: twei·fre·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
De Kniepen hebbt den Kohl tweifreten.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­fre­ten
PPP:
twei­fre­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik freet twei
du fritt­st twei
he/se/dat fritt twei
wi freet twei
ji freet twei
se freet twei
Vergangen Tiet:
ik freet twei
du freetst twei
he/se/dat freet twei
wi fre­ten twei
ji fre­ten twei
se fre­ten twei
Perfekt:
ik heff twei­fre­ten
du hest twei­fre­ten
he/se/dat hett twei­fre­ten
wi hebbt twei­fre­ten
ji hebbt twei­fre­ten
se hebbt twei­fre­ten
Kunjunktiv:
ik freet twei
du freetst twei
he/se/dat freet twei
wi fre­ten twei
ji fre­ten twei
se fre­ten twei
Imperativ:
freet twei!
freet twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + freten