Utspraak op Platt: /tɔu̯vɛɪ̯çbɾɪnɡn̩/
Verb
Sülven: to·weeg·brin·gen
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
Ik heff mi dull insett un veel toweegbröcht!

Verbformen:

Infinitiv:
to­weeg­brin­gen
PPP:
to­weeg­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bring toweeg
du bringst toweeg
he/se/dat bringt toweeg
wi bringt toweeg
ji bringt toweeg
se bringt toweeg
Vergangen Tiet:
ik brö­ch toweeg
du bröch­st toweeg
he/se/dat brö­ch toweeg
wi brö­chen toweeg
ji brö­chen toweeg
se brö­chen toweeg
Perfekt:
ik heff to­weeg­bröch­t
du hest to­weeg­bröch­t
he/se/dat hett to­weeg­bröch­t
wi hebbt to­weeg­bröch­t
ji hebbt to­weeg­bröch­t
se hebbt to­weeg­bröch­t
Kunjunktiv:
ik brö­ch toweeg
du bröch­st toweeg
he/se/dat brö­ch toweeg
wi brö­chen toweeg
ji brö­chen toweeg
se brö­chen toweeg
Imperativ:
bring toweeg!
bringt toweeg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: toweeg + bringen