Utspraak op Platt: /flʊkəɾɪç/
Adjektiv
Sülven: flu·cke·rig
fluckeriger fluckerigst
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit Licht oder Flammen, de fluckert
düütsch:
flackernd
lodernd
nedderlandsch:
flikkerig
engelsch:
flickering
flaring
Bispelen:
De Lamp is mi to fluckerig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: fluckern + -ig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.