Utspraak op Platt: /flʊkɐn/
Verb
Sülven: flu·ckern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
maal heller un maal düüsterer lüchten, sik bewegen (von Flammen, Licht)
düütsch:
flackern
nedderlandsch:
flikkeren
flakkeren
engelsch:
flicker
Bispelen:
De Kars fluckert so dull.

Verbformen:

Infinitiv:
flu­ckern
PPP:
flu­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik flu­cker
du flu­ckerst
he/se/dat flu­ckert
wi flu­ckert
ji flu­ckert
se flu­ckert
Vergangen Tiet:
ik flu­cker
du flu­ckerst
he/se/dat flu­cker
wi flu­ckern
ji flu­ckern
se flu­ckern
Perfekt:
ik heff flu­ckert
du hest flu­ckert
he/se/dat hett flu­ckert
wi hebbt flu­ckert
ji hebbt flu­ckert
se hebbt flu­ckert
Kunjunktiv:
ik flu­cker
du flu­ckerst
he/se/dat flu­cker
wi flu­ckern
ji flu­ckern
se flu­ckern
Imperativ:
flu­cker!
flu­ckert!

Tohoopsett Wöör:

Fluckerfüür fluckerig opfluckern
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.