Utspraak op Platt: /afpɔlkn̩/
Verb
Sülven: af·pol·ken
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afpulen
düütsch:
abklauben
abreißen
nedderlandsch:
afplukken
plukken
engelsch:
peel off
tear off

Verbformen:

Infinitiv:
af­pol­ken
PPP:
af­polkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik polk af
du polkst af
he/se/dat polkt af
wi polkt af
ji polkt af
se polkt af
Vergangen Tiet:
ik polk af
du polkst af
he/se/dat polk af
wi pol­ken af
ji pol­ken af
se pol­ken af
Perfekt:
ik heff af­polkt
du hest af­polkt
he/se/dat hett af­polkt
wi hebbt af­polkt
ji hebbt af­polkt
se hebbt af­polkt
Kunjunktiv:
ik polk af
du polkst af
he/se/dat polk af
wi pol­ken af
ji pol­ken af
se pol­ken af
Imperativ:
polk af!
polkt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + polken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.