Utspraak op Platt: /afpuːln̩/
Verb
Sülven: af·pu·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afgnibbeln, afrieten
düütsch:
abrupfen
abreißen
nedderlandsch:
afplukken
plukken
engelsch:
peel off
tear off
Bispelen:
He puult jümmer ganz niep allens Witte von de Appelsien af.

Verbformen:

Infinitiv:
af­pu­len
PPP:
af­puult
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik puul af
du puulst af
he/se/dat puult af
wi puult af
ji puult af
se puult af
Vergangen Tiet:
ik puul af
du puulst af
he/se/dat puul af
wi pu­len af
ji pu­len af
se pu­len af
Perfekt:
ik heff af­puult
du hest af­puult
he/se/dat hett af­puult
wi hebbt af­puult
ji hebbt af­puult
se hebbt af­puult
Kunjunktiv:
ik puul af
du puulst af
he/se/dat puul af
wi pu­len af
ji pu­len af
se pu­len af
Imperativ:
puul af!
puult af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + pulen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.