Utspraak op Platt: /uːtplʏnɐn/
Verb
Sülven: ut·plün·nern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Stadt is 1768 von Seerövers utplünnert worrn.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­plün­nern
PPP:
ut­plün­nert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plün­ner ut
du plün­nerst ut
he/se/dat plün­nert ut
wi plün­nert ut
ji plün­nert ut
se plün­nert ut
Vergangen Tiet:
ik plün­ner ut
du plün­nerst ut
he/se/dat plün­ner ut
wi plün­nern ut
ji plün­nern ut
se plün­nern ut
Perfekt:
ik heff ut­plün­nert
du hest ut­plün­nert
he/se/dat hett ut­plün­nert
wi hebbt ut­plün­nert
ji hebbt ut­plün­nert
se hebbt ut­plün­nert
Kunjunktiv:
ik plün­ner ut
du plün­nerst ut
he/se/dat plün­ner ut
wi plün­nern ut
ji plün­nern ut
se plün­nern ut
Imperativ:
plün­ner ut!
plün­nert ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + plünnern