Utspraak op Platt: /fəɾklyːtɐn/
Verb
Sülven: ver·klü·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mit sien Hobby verklütert he all sien Geld.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­klü­tern
PPP:
ver­klü­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­klü­ter
du ver­klü­terst
he/se/dat ver­klü­tert
wi ver­klü­tert
ji ver­klü­tert
se ver­klü­tert
Vergangen Tiet:
ik ver­klü­ter
du ver­klü­terst
he/se/dat ver­klü­ter
wi ver­klü­tern
ji ver­klü­tern
se ver­klü­tern
Perfekt:
ik heff ver­klü­tert
du hest ver­klü­tert
he/se/dat hett ver­klü­tert
wi hebbt ver­klü­tert
ji hebbt ver­klü­tert
se hebbt ver­klü­tert
Kunjunktiv:
ik ver­klü­ter
du ver­klü­terst
he/se/dat ver­klü­ter
wi ver­klü­tern
ji ver­klü­tern
se ver­klü­tern
Imperativ:
ver­klü­ter!
ver­klü­tert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + klütern