Utspraak op Platt: /vɛçdɾøːɡn̩/
Verb
Sülven: weg·drö·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Sünn hett den Dau gau wegdröögt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­drö­gen
PPP:
weg­dröögt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik dröög weg
du dröögst weg
he/se/dat dröögt weg
wi dröögt weg
ji dröögt weg
se dröögt weg
Vergangen Tiet:
ik dröög weg
du dröögst weg
he/se/dat dröög weg
wi drö­gen weg
ji drö­gen weg
se drö­gen weg
Perfekt:
ik heff weg­dröögt
du hest weg­dröögt
he/se/dat hett weg­dröögt
wi hebbt weg­dröögt
ji hebbt weg­dröögt
se hebbt weg­dröögt
Kunjunktiv:
ik dröög weg
du dröögst weg
he/se/dat dröög weg
wi drö­gen weg
ji drö­gen weg
se drö­gen weg
Imperativ:
dröög weg!
dröögt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + drögen