Utspraak op Platt: /vɔpm̩/
Verb
Sülven: wop·pen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Haver woppt al!

Verbformen:

Infinitiv:
wop­pen
PPP:
wopp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wopp
du wopp­st
he/se/dat wopp­t
wi wopp­t
ji wopp­t
se wopp­t
Vergangen Tiet:
ik wopp
du wopp­st
he/se/dat wopp
wi wop­pen
ji wop­pen
se wop­pen
Perfekt:
ik heff wopp­t
du hest wopp­t
he/se/dat hett wopp­t
wi hebbt wopp­t
ji hebbt wopp­t
se hebbt wopp­t
Kunjunktiv:
ik wopp
du wopp­st
he/se/dat wopp
wi wop­pen
ji wop­pen
se wop­pen
Imperativ:
wopp!
wopp­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Wopp