Utspraak op Platt: /knʏpəl/
Substantiv
Sülven: Knüp·pel
Plural: Knüp­pels m de Knüp­pel
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: -el