Utspraak op Platt: /vɪɡəln/
Verb
Sülven: wig·geln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
hen un her bewegen
düütsch:
wackeln
nedderlandsch:
wiggelen
waggelen
engelsch:
wiggle
wobble
Bispelen:
Wenn du den Pahl en beten hen un her wiggelst, denn kannst em ruttehn!

Verbformen:

Infinitiv:
wig­geln
PPP:
wig­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wig­gel
du wig­gelst
he/se/dat wig­gelt
wi wig­gelt
ji wig­gelt
se wig­gelt
Vergangen Tiet:
ik wig­gel
du wig­gelst
he/se/dat wig­gel
wi wig­geln
ji wig­geln
se wig­geln
Perfekt:
ik heff wig­gelt
du hest wig­gelt
he/se/dat hett wig­gelt
wi hebbt wig­gelt
ji hebbt wig­gelt
se hebbt wig­gelt
Kunjunktiv:
ik wig­gel
du wig­gelst
he/se/dat wig­gel
wi wig­geln
ji wig­geln
se wig­geln
Imperativ:
wig­gel!
wig­gelt!
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.