Utspraak op Platt: /fəɾbɛɪ̯dn̩/
Verb
Sülven: ver·be·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Du kannst mi goornix verbeden!

Verbformen:

Infinitiv:
ver­be­den
PPP:
ver­ba­den
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­beed
du ver­büdd­st
he/se/dat ver­büdd­t
wi ver­beedt
ji ver­beedt
se ver­beedt
Vergangen Tiet:
ik ver­bööd
du ver­böödst
he/se/dat ver­bööd
wi ver­bö­den
ji ver­bö­den
se ver­bö­den
Perfekt:
ik heff ver­ba­den
du hest ver­ba­den
he/se/dat hett ver­ba­den
wi hebbt ver­ba­den
ji hebbt ver­ba­den
se hebbt ver­ba­den
Kunjunktiv:
ik ver­bööd
du ver­böödst
he/se/dat ver­bööd
wi ver­bö­den
ji ver­bö­den
se ver­bö­den
Imperativ:
ver­beed!
ver­beedt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + beden