Utspraak op Platt: /vɾʏmpəl/
Substantiv
Sülven: Wrüm·pel
Plural: Wrüm­pels m de Wrüm­pel
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: wrümpeln