Uitspraak in het Plat: /vɾʏmpəl/
zelfstandig naamwoord
Afbreking: Wrüm·pel
Pluralis: Wrüm­pels m de Wrüm­pel
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
[2]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Etymologie:

Woord afgeleid van: wrümpeln