Utspraak op Platt: /fəɾblʏfn̩/
Verb
Sülven: ver·blüf·fen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­blüf­fen
PPP:
ver­blüff­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­blüff
du ver­blüff­st
he/se/dat ver­blüff­t
wi ver­blüff­t
ji ver­blüff­t
se ver­blüff­t
Vergangen Tiet:
ik ver­blüff
du ver­blüff­st
he/se/dat ver­blüff
wi ver­blüf­fen
ji ver­blüf­fen
se ver­blüf­fen
Perfekt:
ik heff ver­blüff­t
du hest ver­blüff­t
he/se/dat hett ver­blüff­t
wi hebbt ver­blüff­t
ji hebbt ver­blüff­t
se hebbt ver­blüff­t
Kunjunktiv:
ik ver­blüff
du ver­blüff­st
he/se/dat ver­blüff
wi ver­blüf­fen
ji ver­blüf­fen
se ver­blüf­fen
Imperativ:
ver­blüff!
ver­blüff­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: ver-