Utspraak op Platt: /ʒiːt͡sn̩/
Verb
Sülven: jie·zen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He hett mi jiezt.

Verbformen:

Infinitiv:
jie­zen
PPP:
jiezt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik jiez
du jiezst
he/se/dat jiezt
wi jiezt
ji jiezt
se jiezt
Vergangen Tiet:
ik jiez
du jiezst
he/se/dat jiez
wi jie­zen
ji jie­zen
se jie­zen
Perfekt:
ik heff jiezt
du hest jiezt
he/se/dat hett jiezt
wi hebbt jiezt
ji hebbt jiezt
se hebbt jiezt
Kunjunktiv:
ik jiez
du jiezst
he/se/dat jiez
wi jie­zen
ji jie­zen
se jie­zen
Imperativ:
jiez!
jiezt!

Etymologie:

Woort afleidt von: ji