Utspraak op Platt: /knʏtn̩/
Substantiv
Sülven: Knüt·ten
m de Knüt­ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: Knütt
Identische Wöör ››› knütten ❔︎