Utspraak op Platt: /anbøːy̯tn̩/
Verb
Sülven: an·bö·ten
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Bööt man den Aven an!

Verbformen:

Infinitiv:
an­bö­ten
PPP:
an­bööt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bööt an
du böötst an
he/se/dat bööt an
wi bööt an
ji bööt an
se bööt an
Vergangen Tiet:
ik bööt an
du böötst an
he/se/dat bööt an
wi bö­ten an
ji bö­ten an
se bö­ten an
Perfekt:
ik heff an­bööt
du hest an­bööt
he/se/dat hett an­bööt
wi hebbt an­bööt
ji hebbt an­bööt
se hebbt an­bööt
Kunjunktiv:
ik bööt an
du böötst an
he/se/dat bööt an
wi bö­ten an
ji bö­ten an
se bö­ten an
Imperativ:
bööt an!
bööt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + böten