Utspraak op Platt: /fəɾɡɾœtɐn/
Verb
Sülven: ver·gröt·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­gröt­tern
PPP:
ver­gröt­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­gröt­ter
du ver­gröt­terst
he/se/dat ver­gröt­tert
wi ver­gröt­tert
ji ver­gröt­tert
se ver­gröt­tert
Vergangen Tiet:
ik ver­gröt­ter
du ver­gröt­terst
he/se/dat ver­gröt­ter
wi ver­gröt­tern
ji ver­gröt­tern
se ver­gröt­tern
Perfekt:
ik heff ver­gröt­tert
du hest ver­gröt­tert
he/se/dat hett ver­gröt­tert
wi hebbt ver­gröt­tert
ji hebbt ver­gröt­tert
se hebbt ver­gröt­tert
Kunjunktiv:
ik ver­gröt­ter
du ver­gröt­terst
he/se/dat ver­gröt­ter
wi ver­gröt­tern
ji ver­gröt­tern
se ver­gröt­tern
Imperativ:
ver­gröt­ter!
ver­gröt­tert!

Etymologie:

Woort afleidt von: ver-