Utspraak op Platt: /fɾɪkəln/
Verb
Sülven: fri·ckeln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
hen un her bewegen un söken

Verbformen:

Infinitiv:
fri­ckeln
PPP:
fri­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fri­ckel
du fri­ckelst
he/se/dat fri­ckelt
wi fri­ckelt
ji fri­ckelt
se fri­ckelt
Vergangen Tiet:
ik fri­ckel
du fri­ckelst
he/se/dat fri­ckel
wi fri­ckeln
ji fri­ckeln
se fri­ckeln
Perfekt:
ik heff fri­ckelt
du hest fri­ckelt
he/se/dat hett fri­ckelt
wi hebbt fri­ckelt
ji hebbt fri­ckelt
se hebbt fri­ckelt
Kunjunktiv:
ik fri­ckel
du fri­ckelst
he/se/dat fri­ckel
wi fri­ckeln
ji fri­ckeln
se fri­ckeln
Imperativ:
fri­ckel!
fri­ckelt!

Tohoopsett Wöör:

frickelig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.