Verbformen:
Infinitiv:
söken
PPP:
söcht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik söök
du söchst
he/se/dat söcht
wi söökt
ji söökt
se söökt
Vergangen Tiet:
ik söök
du söökst
he/se/dat söök
wi söken
ji söken
se söken
Perfekt:
ik heff söcht
du hest söcht
he/se/dat hett söcht
wi hebbt söcht
ji hebbt söcht
se hebbt söcht
Kunjunktiv:
ik söök
du söökst
he/se/dat söök
wi söken
ji söken
se söken
Imperativ:
söök!
söökt!
Etymologie:
Utwickelt ut:
ooltsassisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
ooltsassisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
Utwickelt ut:
ooltsassisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
middelnedderdüütsch: söken, ‚söken, Utschau hollen, fragen‘
Verwandte Wöör:
engelsch: seek, ‚söken, streven na‘
Kommentar:
Stellt sik toooltsassisch: sakan, ‚strieten, klagen‘, Dat to Saak höört
, Dat to Saak höört
ooltsassisch: sōkian, ‚opsöken, föddern, klagen‘
middelnedderdüütsch: söken, ‚söken, Utschau hollen, fragen‘
Verwandte Wöör:
engelsch: seek, ‚söken, streven na‘
Kommentar:
Stellt sik toooltsassisch: sakan, ‚strieten, klagen‘, Dat to Saak höört
, Dat to Saak höört