Utspraak op Platt: /kɾœçəln/
Verb
Sülven: krö·cheln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
krö­cheln
PPP:
krö­chelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krö­chel
du krö­chelst
he/se/dat krö­chelt
wi krö­chelt
ji krö­chelt
se krö­chelt
Vergangen Tiet:
ik krö­chel
du krö­chelst
he/se/dat krö­chel
wi krö­cheln
ji krö­cheln
se krö­cheln
Perfekt:
ik heff krö­chelt
du hest krö­chelt
he/se/dat hett krö­chelt
wi hebbt krö­chelt
ji hebbt krö­chelt
se hebbt krö­chelt
Kunjunktiv:
ik krö­chel
du krö­chelst
he/se/dat krö­chel
wi krö­cheln
ji krö­cheln
se krö­cheln
Imperativ:
krö­chel!
krö­chelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: kröchen