Utspraak op Platt: /svʊtʃn̩/
Verb
Sülven: swut·schen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
swut­schen
PPP:
swutscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik swutsch
du swutschst
he/se/dat swutscht
wi swutscht
ji swutscht
se swutscht
Vergangen Tiet:
ik swutsch
du swutschst
he/se/dat swutsch
wi swut­schen
ji swut­schen
se swut­schen
Perfekt:
ik bün swutscht
du büst swutscht
he/se/dat is swutscht
wi sünd swutscht
ji sünd swutscht
se sünd swutscht
Kunjunktiv:
ik swutsch
du swutschst
he/se/dat swutsch
wi swut­schen
ji swut­schen
se swut­schen
Imperativ:
swutsch!
swutscht!

Etymologie:

Woort afleidt von: Swutsch