Utspraak op Platt: /afspøːln̩/
Verb
Sülven: af·spö·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­spö­len
PPP:
af­spöölt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spööl af
du spöölst af
he/se/dat spöölt af
wi spöölt af
ji spöölt af
se spöölt af
Vergangen Tiet:
ik spööl af
du spöölst af
he/se/dat spööl af
wi spö­len af
ji spö­len af
se spö­len af
Perfekt:
ik heff af­spöölt
du hest af­spöölt
he/se/dat hett af­spöölt
wi hebbt af­spöölt
ji hebbt af­spöölt
se hebbt af­spöölt
Kunjunktiv:
ik spööl af
du spöölst af
he/se/dat spööl af
wi spö­len af
ji spö­len af
se spö­len af
Imperativ:
spööl af!
spöölt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + spölen