Utspraak op Platt: /uːtflɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: ut·fle·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­fle­gen
PPP:
ut­fla­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fleeg ut
du flügg­st ut
he/se/dat flügg­t ut
wi fleegt ut
ji fleegt ut
se fleegt ut
Vergangen Tiet:
ik flöög ut
du flöögst ut
he/se/dat flöög ut
wi flö­gen ut
ji flö­gen ut
se flö­gen ut
Perfekt:
ik bün ut­fla­gen
du büst ut­fla­gen
he/se/dat is ut­fla­gen
wi sünd ut­fla­gen
ji sünd ut­fla­gen
se sünd ut­fla­gen
Kunjunktiv:
ik flöög ut
du flöögst ut
he/se/dat flöög ut
wi flö­gen ut
ji flö­gen ut
se flö­gen ut
Imperativ:
fleeg ut!
fleegt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + flegen