Utspraak op Platt: /fəɾkvɛːkn̩/
Verb
Sülven: ver·que·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit Queek towassen
düütsch:
von Quecke durchzogen werden
von Land
Bispelen:
De Acker is ganz verqueekt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­que­ken
PPP:
ver­queekt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­queek
du ver­queekst
he/se/dat ver­queekt
wi ver­queekt
ji ver­queekt
se ver­queekt
Vergangen Tiet:
ik ver­queek
du ver­queekst
he/se/dat ver­queek
wi ver­que­ken
ji ver­que­ken
se ver­que­ken
Perfekt:
ik bün ver­queekt
du büst ver­queekt
he/se/dat is ver­queekt
wi sünd ver­queekt
ji sünd ver­queekt
se sünd ver­queekt
Kunjunktiv:
ik ver­queek
du ver­queekst
he/se/dat ver­queek
wi ver­que­ken
ji ver­que­ken
se ver­que­ken
Imperativ:
ver­queek!
ver­queekt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + Queek
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.