Utspraak op Platt: /anʃʏn̩/
Verb
Sülven: an·schün·nen
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
an­schün­nen
PPP:
an­schünn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schünn an
du schünn­st an
he/se/dat schünn­t an
wi schünn­t an
ji schünn­t an
se schünn­t an
Vergangen Tiet:
ik schünn an
du schünn­st an
he/se/dat schünn an
wi schün­nen an
ji schün­nen an
se schün­nen an
Perfekt:
ik heff an­schünn­t
du hest an­schünn­t
he/se/dat hett an­schünn­t
wi hebbt an­schünn­t
ji hebbt an­schünn­t
se hebbt an­schünn­t
Kunjunktiv:
ik schünn an
du schünn­st an
he/se/dat schünn an
wi schün­nen an
ji schün­nen an
se schün­nen an
Imperativ:
schünn an!
schünn­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + schünnen