Utspraak op Platt: /fəɾba͡ɐɡn̩/
Verb
Sülven: ver·bar·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­bar­gen
PPP:
ver­bor­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­barg
du ver­bargst
he/se/dat ver­bargt
wi ver­bargt
ji ver­bargt
se ver­bargt
Vergangen Tiet:
ik ver­borg
du ver­borgst
he/se/dat ver­borg
wi ver­bor­gen
ji ver­bor­gen
se ver­bor­gen
Perfekt:
ik heff ver­bor­gen
du hest ver­bor­gen
he/se/dat hett ver­bor­gen
wi hebbt ver­bor­gen
ji hebbt ver­bor­gen
se hebbt ver­bor­gen
Kunjunktiv:
ik ver­borg
du ver­borgst
he/se/dat ver­borg
wi ver­bor­gen
ji ver­bor­gen
se ver­bor­gen
Imperativ:
ver­barg!
ver­bargt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + bargen