Utspraak op Platt: /fəɾstɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: ver·ste·ken
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Bruukst di nich versteken! Ik kann di sehn!

Verbformen:

Infinitiv:
ver­ste­ken
PPP:
ver­ste­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­steek
du ver­sti­ckst
he/se/dat ver­sti­ckt
wi ver­steekt
ji ver­steekt
se ver­steekt
Vergangen Tiet:
ik ver­stöök
du ver­stöökst
he/se/dat ver­stöök
wi ver­stö­ken
ji ver­stö­ken
se ver­stö­ken
Perfekt:
ik heff ver­ste­ken
du hest ver­ste­ken
he/se/dat hett ver­ste­ken
wi hebbt ver­ste­ken
ji hebbt ver­ste­ken
se hebbt ver­ste­ken
Kunjunktiv:
ik ver­stöök
du ver­stöökst
he/se/dat ver­stöök
wi ver­stö­ken
ji ver­stö­ken
se ver­stö­ken
Imperativ:
ver­steek!
ver­steekt!
Infinitiv:
ver­ste­ken
PPP:
ver­sta­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­steek
du ver­sti­ckst
he/se/dat ver­sti­ckt
wi ver­steekt
ji ver­steekt
se ver­steekt
Vergangen Tiet:
ik ver­stöök
du ver­stöökst
he/se/dat ver­stöök
wi ver­stö­ken
ji ver­stö­ken
se ver­stö­ken
Perfekt:
ik heff ver­sta­ken
du hest ver­sta­ken
he/se/dat hett ver­sta­ken
wi hebbt ver­sta­ken
ji hebbt ver­sta­ken
se hebbt ver­sta­ken
Kunjunktiv:
ik ver­stöök
du ver­stöökst
he/se/dat ver­stöök
wi ver­stö­ken
ji ver­stö­ken
se ver­stö­ken
Imperativ:
ver­steek!
ver­steekt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + steken