Utspraak op Platt: /tɾɪbɛlɛːɾən/
Verb
Sülven: tri·be·le·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
De Müggen tribeleert mi jümmer.

Verbformen:

Infinitiv:
tri­be­le­ren
PPP:
tri­be­leert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tri­be­leer
du tri­be­leerst
he/se/dat tri­be­leert
wi tri­be­leert
ji tri­be­leert
se tri­be­leert
Vergangen Tiet:
ik tri­be­leer
du tri­be­leerst
he/se/dat tri­be­leer
wi tri­be­le­ren
ji tri­be­le­ren
se tri­be­le­ren
Perfekt:
ik heff tri­be­leert
du hest tri­be­leert
he/se/dat hett tri­be­leert
wi hebbt tri­be­leert
ji hebbt tri­be­leert
se hebbt tri­be­leert
Kunjunktiv:
ik tri­be­leer
du tri­be­leerst
he/se/dat tri­be­leer
wi tri­be­le­ren
ji tri­be­le­ren
se tri­be­le­ren
Imperativ:
tri­be­leer!
tri­be­leert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer