Werkwoordvormen:
infinitief:
ruckeln
voltooid deelwoord:
ruckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik ruckel
du ruckelst
he/se/dat ruckelt
wi ruckelt
ji ruckelt
se ruckelt
verleden:
ik ruckel
du ruckelst
he/se/dat ruckel
wi ruckeln
ji ruckeln
se ruckeln
voltooid:
ik heff ruckelt
du hest ruckelt
he/se/dat hett ruckelt
wi hebbt ruckelt
ji hebbt ruckelt
se hebbt ruckelt
conjunctief:
ik ruckel
du ruckelst
he/se/dat ruckel
wi ruckeln
ji ruckeln
se ruckeln
imperatief:
ruckel!
ruckelt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: rucken