Werkwoordvormen:
infinitief:
strakeln
voltooid deelwoord:
strakelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik strakel
du strakelst
he/se/dat strakelt
wi strakelt
ji strakelt
se strakelt
verleden:
ik strakel
du strakelst
he/se/dat strakel
wi strakeln
ji strakeln
se strakeln
voltooid:
ik heff strakelt
du hest strakelt
he/se/dat hett strakelt
wi hebbt strakelt
ji hebbt strakelt
se hebbt strakelt
conjunctief:
ik strakel
du strakelst
he/se/dat strakel
wi strakeln
ji strakeln
se strakeln
imperatief:
strakel!
strakelt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: straken