Uitspraak in het Plat: /spɾɪçəln/
werkwoord
Afbreking: spri·cheln
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:

Werkwoordvormen:

infinitief:
spri­cheln
voltooid deelwoord:
spri­chelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik spri­chel
du spri­chelst
he/se/dat spri­chelt
wi spri­chelt
ji spri­chelt
se spri­chelt
verleden:
ik spri­chel
du spri­chelst
he/se/dat spri­chel
wi spri­cheln
ji spri­cheln
se spri­cheln
voltooid:
ik heff spri­chelt
du hest spri­chelt
he/se/dat hett spri­chelt
wi hebbt spri­chelt
ji hebbt spri­chelt
se hebbt spri­chelt
conjunctief:
ik spri­chel
du spri­chelst
he/se/dat spri­chel
wi spri­cheln
ji spri­cheln
se spri­cheln
imperatief:
spri­chel!
spri­chelt!

Etymologie:

Woord afgeleid van: sprichen