Uitspraak in het Plat: /dʊlkœpm̩/
werkwoord
Afbreking: dul·l·köp·pen
[1]
perifere woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
dul­l­köp­pen
voltooid deelwoord:
dull­köpp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik dull­köpp
du dull­köpp­st
he/se/dat dull­köpp­t
wi dull­köpp­t
ji dull­köpp­t
se dull­köpp­t
verleden:
ik dull­köpp
du dull­köpp­st
he/se/dat dull­köpp
wi dull­köp­pen
ji dull­köp­pen
se dull­köp­pen
voltooid:
ik heff dull­köpp­t
du hest dull­köpp­t
he/se/dat hett dull­köpp­t
wi hebbt dull­köpp­t
ji hebbt dull­köpp­t
se hebbt dull­köpp­t
conjunctief:
ik dull­köpp
du dull­köpp­st
he/se/dat dull­köpp
wi dull­köp­pen
ji dull­köp­pen
se dull­köp­pen
imperatief:
dull­köpp!
dull­köpp­t!

Etymologie:

Woord afgeleid van: Dullkopp