plattdüütsch:
düütsch:
Verbformen:
Infinitiv:
dullköppen
PPP:
dullköppt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik dullköpp
du dullköppst
he/se/dat dullköppt
wi dullköppt
ji dullköppt
se dullköppt
Vergangen Tiet:
ik dullköpp
du dullköppst
he/se/dat dullköpp
wi dullköppen
ji dullköppen
se dullköppen
Perfekt:
ik heff dullköppt
du hest dullköppt
he/se/dat hett dullköppt
wi hebbt dullköppt
ji hebbt dullköppt
se hebbt dullköppt
Kunjunktiv:
ik dullköpp
du dullköppst
he/se/dat dullköpp
wi dullköppen
ji dullköppen
se dullköppen
Imperativ:
dullköpp!
dullköppt!
Etymologie:
Woort afleidt von: Dullkopp