Werkwoordvormen:
infinitief:
opblucken
voltooid deelwoord:
opbluckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bluck op
du bluckst op
he/se/dat bluckt op
wi bluckt op
ji bluckt op
se bluckt op
verleden:
ik bluck op
du bluckst op
he/se/dat bluck op
wi blucken op
ji blucken op
se blucken op
voltooid:
ik bün opbluckt
du büst opbluckt
he/se/dat is opbluckt
wi sünd opbluckt
ji sünd opbluckt
se sünd opbluckt
conjunctief:
ik bluck op
du bluckst op
he/se/dat bluck op
wi blucken op
ji blucken op
se blucken op
imperatief:
bluck op!
bluckt op!
Etymologie:
Woord afgeleid van: op