Uitspraak in het Plat: /ɔpblʊkn̩/
werkwoord
Afbreking: op·blu·cken
[1]
geavanceerde woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
op­blu­cken
voltooid deelwoord:
op­blu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bluck op
du blu­ckst op
he/se/dat blu­ckt op
wi blu­ckt op
ji blu­ckt op
se blu­ckt op
verleden:
ik bluck op
du blu­ckst op
he/se/dat bluck op
wi blu­cken op
ji blu­cken op
se blu­cken op
voltooid:
ik bün op­blu­ckt
du büst op­blu­ckt
he/se/dat is op­blu­ckt
wi sünd op­blu­ckt
ji sünd op­blu­ckt
se sünd op­blu­ckt
conjunctief:
ik bluck op
du blu­ckst op
he/se/dat bluck op
wi blu­cken op
ji blu­cken op
se blu­cken op
imperatief:
bluck op!
blu­ckt op!

Etymologie:

Woord afgeleid van: op