Werkwoordvormen:
infinitief:
bännigen
voltooid deelwoord:
bännigt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bännig
du bännigst
he/se/dat bännigt
wi bännigt
ji bännigt
se bännigt
verleden:
ik bännig
du bännigst
he/se/dat bännig
wi bännigen
ji bännigen
se bännigen
voltooid:
ik heff bännigt
du hest bännigt
he/se/dat hett bännigt
wi hebbt bännigt
ji hebbt bännigt
se hebbt bännigt
conjunctief:
ik bännig
du bännigst
he/se/dat bännig
wi bännigen
ji bännigen
se bännigen
imperatief:
bännig!
bännigt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: -ig