Aussprache op Platt: /føː͡ɐviːzn̩/
Verb
Silbentrennung: vör·wie·sen
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
henholen to wiesen
deutsch:
Beispiele:
Wies ins diene Hänn vör! Hest du de ok wuschen?

Verbformen:

Infinitiv:
vör­wie­sen
Partizip Perfekt:
vör­wiest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik wies vör
du wiest vör
he/se/dat wiest vör
wi wiest vör
ji wiest vör
se wiest vör
Imperfekt:
ik wies vör
du wiest vör
he/se/dat wies vör
wi wie­sen vör
ji wie­sen vör
se wie­sen vör
Perfekt:
ik heff vör­wiest
du hest vör­wiest
he/se/dat hett vör­wiest
wi hebbt vör­wiest
ji hebbt vör­wiest
se hebbt vör­wiest
Konjunktiv:
ik wies vör
du wiest vör
he/se/dat wies vör
wi wie­sen vör
ji wie­sen vör
se wie­sen vör
Imperativ:
wies vör!
wiest vör!
Infinitiv:
vör­wie­sen
Partizip Perfekt:
vör­we­sen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik wies vör
du wis­st vör
he/se/dat wis­st vör
wi wiest vör
ji wiest vör
se wiest vör
Imperfekt:
ik wees vör
du weest vör
he/se/dat wees vör
wi we­sen vör
ji we­sen vör
se we­sen vör
Perfekt:
ik heff vör­we­sen
du hest vör­we­sen
he/se/dat hett vör­we­sen
wi hebbt vör­we­sen
ji hebbt vör­we­sen
se hebbt vör­we­sen
Konjunktiv:
ik wees vör
du weest vör
he/se/dat wees vör
wi we­sen vör
ji we­sen vör
se we­sen vör
Imperativ:
wies vör!
wiest vör!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: vör + wiesen