Aussprache op Platt: /snaʊ̯əln/
Verb
Silbentrennung: snau·eln
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
[2]
Aufbauwortschatz
Figurativ

Verbformen:

Infinitiv:
snau­eln
Partizip Perfekt:
snau­elt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik snau­el
du snau­elst
he/se/dat snau­elt
wi snau­elt
ji snau­elt
se snau­elt
Imperfekt:
ik snau­el
du snau­elst
he/se/dat snau­el
wi snau­eln
ji snau­eln
se snau­eln
Perfekt:
ik heff snau­elt
du hest snau­elt
he/se/dat hett snau­elt
wi hebbt snau­elt
ji hebbt snau­elt
se hebbt snau­elt
Konjunktiv:
ik snau­el
du snau­elst
he/se/dat snau­el
wi snau­eln
ji snau­eln
se snau­eln
Imperativ:
snau­el!
snau­elt!

Etymologie:

Wort abgeleitet von: snauen