Pronunciation: /affaln̩/
verb
Syllabication: af·fal·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Wisch fallt hier na’e Beek hen af.

Verbforms:

infinitive:
af­fal­len
past participle:
af­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall af
du fall­st af
he/se/dat fall­t af
wi fall­t af
ji fall­t af
se fall­t af
past:
ik füll af
du füll­st af
he/se/dat füll af
wi fül­len af
ji fül­len af
se fül­len af
perfect:
ik bün af­ful­len
du büst af­ful­len
he/se/dat is af­ful­len
wi sünd af­ful­len
ji sünd af­ful­len
se sünd af­ful­len
conjunctive:
ik füll af
du füll­st af
he/se/dat füll af
wi fül­len af
ji fül­len af
se fül­len af
imperative:
fall af!
fall­t af!
infinitive:
af­fal­len
past participle:
af­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall af
du fall­st af
he/se/dat fall­t af
wi fall­t af
ji fall­t af
se fall­t af
past:
ik full af
du full­st af
he/se/dat full af
wi ful­len af
ji ful­len af
se ful­len af
perfect:
ik bün af­fal­len
du büst af­fal­len
he/se/dat is af­fal­len
wi sünd af­fal­len
ji sünd af­fal­len
se sünd af­fal­len
conjunctive:
ik full af
du full­st af
he/se/dat full af
wi ful­len af
ji ful­len af
se ful­len af
imperative:
fall af!
fall­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + fallen