Pronunciation: /tɔu̯ʃɾuːm̩/
verb
Syllabication: to·schru·ven
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
to­schru­ven
past participle:
to­schruuvt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuvt to
wi schruuvt to
ji schruuvt to
se schruuvt to
past:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuv to
wi schru­ven to
ji schru­ven to
se schru­ven to
perfect:
ik heff to­schruuvt
du hest to­schruuvt
he/se/dat hett to­schruuvt
wi hebbt to­schruuvt
ji hebbt to­schruuvt
se hebbt to­schruuvt
conjunctive:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuv to
wi schru­ven to
ji schru­ven to
se schru­ven to
imperative:
schruuv to!
schruuvt to!
infinitive:
to­schru­ven
past participle:
to­schra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schruuv to
du schruuvst to
he/se/dat schruuvt to
wi schruuvt to
ji schruuvt to
se schruuvt to
past:
ik schrööv to
du schröövst to
he/se/dat schrööv to
wi schrö­ven to
ji schrö­ven to
se schrö­ven to
perfect:
ik heff to­schra­ven
du hest to­schra­ven
he/se/dat hett to­schra­ven
wi hebbt to­schra­ven
ji hebbt to­schra­ven
se hebbt to­schra­ven
conjunctive:
ik schrööv to
du schröövst to
he/se/dat schrööv to
wi schrö­ven to
ji schrö­ven to
se schrö­ven to
imperative:
schruuv to!
schruuvt to!

Etymology:

Compound word constructed from: to + schruven